Weer veilig thuis

Lieve allemaal, de reislustige Bakkertjes zijn weer thuis na een goede vlucht, eigenlijk ging alles wel prima. Wat voor ons vanmorgen 6 uur was, was eigenlijk gistermiddag 15.00 uur. We zijn opgestaan en hebben alles lekker op ons gemak gedaan. Tussen 8 en 08.30 zijn we weggereden van de camping naar de camperverhuurder. Het werd niet zo'n drama als vorig jaar waarbij we in plaats van 25 kilometer door allerlei opbrekingen uiteindelijk 70 km reden, de camping had een stappenplan voor de route en samen met de Tomtom moest het toch lukken, dat deed het ook bijna. Op het laatst zaten we op de juiste weg, alleen die eindigde voortijdig op een industrieterrein en achter hoge hekken rechts van ons zagen we de weg voortgaan. Er was echter een kantoortje en daar ben ik het gaan vragen, een ontzettend vriendelijke vrouw wees me de goede route en ruim voor tijd konden we ons rijdende huis inleveren. Hij is grondig geïnspecteerd, de kinderziektes hebben we aangegeven, en uiteindelijk volkomen goed bevonden, geen krasje gevonden, ook niet van de BP! Daarna werden we door Jim (dezelfde als vorig jaar) naar de luchthaven gebracht en daar moesten we van 10.30 tot 16.30 zien te overbruggen. Vancouver is een hele gezellige en leuke luchthaven met gezellige zitjes en winkeltjes dus eigenlijk was de tijd snel overbrugd. We gingen precies op tijd de lucht in, hadden wat tegenwind waardoor we iets te laat landden. Goede verzorging aan boord, rechtstreekse vlucht en goede stoelen. Cor heeft iets kunnen slapen en ik heb wat spelletjes gedaan en naar 2 tekenfilms gekeken, Asteriks en Obeliks en de oude Disney versie van 101 Dalmatiërs, lekker ontspannen. Zonder tussenlandingen kwamen we vanmorgen om 11.00 uur aan op Schiphol. Nico en Leonieke kwamen ons zoals altijd halen en thuis stonden traditioneel broodjes haring en gehaktballen klaar, vroeger was dat de taak van mijn ouders, nu hebben zij dat overgenomen. Op ons balkon was de temperatuur heerlijk, de katten waren enorm enthousiast, zijn door Bea weer prima verzorgd en zijn niet bij ons weg te slaan. Dikkie praat altijd met mij maar Sjakie heeft nu in de gaten dat dat qua aandacht beter werkt en hij klept me nu ook de oren van het hoofd. het zijn 2 superschatten. Dikkie heeft met z'n oude lijf al verschillende keren een run achter me aan genomen waarbij z'n te grote vel vrolijk met hem mee zwiert. Nadat Nico en Leo rond 2 uur naar huis gingen is Cor als een blok in slaap gevallen, ik ben even weggevallen. Nu is het inmiddels 23.45 uur en we proberen het nog even vol te houden, het beste wat je kunt doen om weer in je ritme te komen. Morgen is het echt voorbij, dan gaat het gewone leven weer beginnen. Ik ga bij alle laatste stukken nog foto's plaatsen maar dat kan nog even duren. Maandag weer sporten en ik verwacht daar natuurlijk mijn maatje weer te treffen. Nogmaals bedanken we weer iedereen die op onze stukken reageerden, Bea voor het verwennen van onze katten waardoor we met een gerust hart weggaan, Nico, Leo en Renée die ze ook met bezoekjes vereerden, we hebben enorm van alles genoten. Groetjes en misschien weer tot een volgende reis, de enigszins bedroefde maar ook voldane Bakkertjes